Friday, August 14, 2009

ഹൃദയപൂര്‍വ്വം

നിഴലായ് നടന്നിരുന്നെങ്കിലും ഒരു നാളില്‍
യാത്ര ചോദിയ്ക്കാതെ എങ്ങോ മറഞ്ഞു നീ
എന്തിനെന്നറിയാതെ വിങ്ങുമീ ഹൃദയ -
മിതിന്നും തിരയുന്നു നിന്നെ .......

എനിയ്ക്കും നിനക്കുമിടയിലിന്നാരോ
കുറിച്ച പോലുള്ളൊരു മൌനം
അനന്തമയ് നീളുമീ നിശ്ശബ്ദത
ഭജിച്ചു നീ അണയു‌ എന്‍ ആത്മാവില്‍ വേഗം ........

3 comments:

നിരാന്‍ said...

മൌനം സമ്മാനമല്ലേ അത് ഏകാന്തതയുടെ കൂര്‍ത്ത മുനയില്‍ നമ്മളെ കൊണ്ടിടും... അവിടെ ജീവിതം ബാക്കിയെങ്കില്‍ ആ അഗ്രത്തില്‍ നിന്ന് ഗര്‍ത്തത്തിലേക്ക് പോകാം

PAACHU.... said...

smething missing in 2nd stanza

അരുണ്‍ കരിമുട്ടം said...

മൊനമാണ്‌ ഇടയിലെങ്കില്‍ അത് മാറ്റാന്‍ ഒരാള്‍ മനസ്സ് വച്ചാല്‍ മതി:)