ഇതായിരുന്നു എന്റെ ലോകം ,
ഇരുട്ടിനെ പ്രണയിച്ചും ,
മൌനത്തില്‍ അലിഞ്ഞും ,
സ്വയം വേദനിച്ചും.
പിന്നീടൊരുനാള്‍ ,
തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിനരികില്‍ ,
ഒരു മഴകാത്തു ഞാനും ഇരുന്നിരുന്നു ,
നിന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പുഴയായ് ഒഴുകുന്നതും കാത്തു ,
നിന്റെ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് നിറം ചാലിച്ചു ,
ഇന്ന് ,
ഒരു വിതുമ്പലോടെ എന്നോട് നീ യാത്ര ചൊല്ലുമ്പോള്‍ ,
ഞാന്‍ മടങ്ങുന്നു ,
എന്റെ മാത്രം ലോകത്തേക്ക് ,
4 comments:
മടങ്ങുമുൻപ് തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കു… ഒരു വിളികായി അവൾ കാത്തുനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലോ……
അവളല്ലേ പാച്ചു യാത്ര ചൊല്ലിയത്. പിന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയിട്ടു കാര്യമുണ്ടോ
സത്യം ........!!!
Post a Comment