Monday, November 14, 2011

നിള


" ആ യാത്രയില്‍ എന്നും അവന്‍ ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നു......
ഭൂതകാലത്തിന്റെ പടവുകള്‍ ഒന്നൊന്നായി കയറിക്കൊണ്ട് .
വളരെ യദ്രിശ്ചീകമായി ആ യാത്രയില്‍ എപ്പോളോ അവള്‍ അവന്റെ മുന്‍പില്‍ എത്തപ്പെട്ടു ......മറ്റാരാലോ അവള്‍
അവന്റെ മുന്‍പിലേക്ക് നയിക്കപ്പെട്ടതാണോ എന്ന് പോലും കരുതേണ്ടി വന്നു ചിലയവസരങ്ങളില്‍ .......
അതെ .......അതൊരു നിയോഗം ആയിരുന്നിരിക്കണം.മറ്റാരാലോ കുറിയ്ക്കപെട്ട വിധിയുടെ .

പിന്നീടുള്ള അവന്റെ യാത്രകളില്‍ എല്ലാം അവള്‍ വഴികാട്ടിയായി ....
അവന്റെ പ്രിയപെട്ടവളായി,സുഹൃത്തായി ,കാമുകിയായി
ശാന്തമായി ഒഴുകുന്ന ഒരു പുഴയുടെ പേരായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്...."നിള "...
അവള്‍ അവനെ കടല്‍ തീരങ്ങളിലേയ്ക്ക്‌ കൂടികൊണ്ട് പോയി ....
അലതല്ലി വരുന്ന തിരകളെ കട്ടി അവനോടു ,
"നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ ആവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ആണീതിരകള്‍" എന്ന് പറഞ്ഞു ...
ആ കടല്‍ തീരത്ത് , അസ്തമിക്കാന്‍ പോന്ന സുര്യനെ സാക്ഷി നിര്‍ത്തി ,
അവന്റെ മാറില്‍ മുഖം ചേര്‍ത്ത് വച്ച് അവള്‍ പറഞ്ഞു "ഈ കടലിന്റെ അടിത്തട്ടിലേക്ക്
ഒരുനാള്‍ നിന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഞാന്‍ പോകും , അവിടെ കടലിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ വച്ച് ഞാന്‍ നിന്നെ ചുംബിക്കും , ഒരായിരം
തവണ .നിന്റെ കര വലയത്തിനുള്ളില്‍ നിന്നും മുക്തി നേടാനാവാതെയെന്നോണം ഞാന്‍ നില്‍ക്കും ".

മരണത്തെപറ്റി അവള്‍ ഏറെയൊന്നും സംസാരിച്ചിരുനില്ല..
മരണമെന്നത്‌ ആത്മാവ് നഷ്ട്ടപ്പെടുമ്പോള്‍ മാത്രം
സംഭവിക്കുനതാണെന്ന് അവള്‍ വിശ്വസിച്ചു .........
അതെ ..........ആത്മാവ് നഷ്ട്ടപെടുമ്പോള്‍ മാത്രം സംഭവിയ്കുന്നത് .
ആത്മാവ് നഷ്ട്ടപെടുമ്പോള്‍ മാത്രം ....
"നിള ...".....
ശാന്തത ആയിരുന്നു അവളുടെ മുഖതെപ്പൊഴും...
ഒരു പുഞ്ചിരി പോലും ഔപചാരിതയ്ക്ക് മാത്രം ..
അവനെ കണ്ടു മുട്ടുന്നത് വരെ ഏകാന്തത ആയിരുന്നു അവള്‍ക്ക് തോഴി ....
വിഷാദം തളം കെട്ടി നിന്നിരുന്നു അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ...
മറ്റാരും കാണാതെവണ്ണം അവള്‍ അതൊളിപ്പിച്ചു വച്ചിരുന്നു ....
നിനച്ചിറിയ്കാതെ പെയ്ത ഒരു പേമാരിയില്‍ എപ്പോളോ ഒലിച്ചു പോയിരുന്നു അവളുടെ കണ്ണുനീര്‍ ,
മറ്റാരും കാണാതെ .ഒരു പക്ഷെ അവള്‍ പോലുമറിയാതെ .

നിള ....
ഇന്നെന്റെ ഓര്‍മക്കുറിപ്പുകളില്‍ എല്ലാം വേദനകളെ മാത്രം സമ്മാനിച്ച് ,
ഒരു യാത്ര പോലും പറയാതെ എങ്ങോ പോയ്‌ മറഞ്ഞു ,
തിരികെ വരാന്‍ കഴിയാത്തത്ര അകലേക്ക്‌ ,
അവളുടെ ആത്മാവിനെ നഷ്ട്ടപെടുത്തികൊണ്ടു .................

No comments: